Wij huilden en wij lachten
wij leefden ons gevecht
wij waren aan het leven
en aan elkaar gehecht
juist daarom deed het scheiden
van onze wegen pijn
het was toch voor ons beiden
een stukje samen zijn
een formule werd gekozen
voor ’t aangenaam verpozen:
als vrienden uit elkaar
verwelkt zijn nu die rozen
en ik zit in ’t schip te hozen;
o, zag ik jou nog maar…