Omdat het donker
is steek ik een kaars
aan. Het warme licht
her-innert mij aan
hoe jij was. Ik fluister
nog iets liefs om de
stilte door te komen.
Bedenk dat jij mij
gezien en gehoord
hebt. In aan waar-
schijnlijkheid grenzende
onwaarschijnlijkheid.

Wim van den Hoonaard