de man met de gebalde vuisten
op de bank in het bed onder de dekens
die zijn kaak zet
niks zegt

de man die zijn hand ophoudt
en de koude regen vangt
hij glijdt beter af
als je ontspant

de man die een schaarbeweging maakt
de rots treft afdruipt
zich omdraait en zegt
beste uit drie

er is een sorteerstation voor
mannen met handen
ze komen op hopen
van gelijke houding

er is een berg van handen die
hun baard van boven
naar omlaag strijken

een berg met handen
die roerloos liggen
op een tafelblad

Wibo Kosters