Ik zit op bed en zie mijn slof
Er zit een klein insectje op
Het is een zwart vliegje
En heeft transparante vleugels
Ik vraag mij af: waar ga je heen
Naar een wereld die ik niet ken
Zou het een afgevaardigde zijn
Vanuit de kosmos waar het leeft
Het vliegje heeft zeker een missie
Bij zijn rentree wacht er een Elfje op hem
Ik neem het liefdevol in mijn hand
Zonder angst of beven leunt het
Voor het grote wat hem omsluit
Vliegje wil vast naar buiten
De vrijheid invliegen
Het zit in de kelk van mijn hand
En loop naar het raam
Houd mijn handen hoog en fluister:
Lief vliegje, fladder maar terug
Jouw wereld is mooier dan de mijne
Dan draait het vliegje om en zegt:
Ik vlieg terug maar vergeet jou nooit weer
In gedachten loop ik terug en denk:
Ik heb een vliegje gered
Vliegje en familie zijn vast blij
Zij omarmen elkaar met vreugde
Het weerzien is altijd twijfelachtig
Als een vliegje een missie heeft