De tijdsgeest verbleekt
ik maai over het veld
haal de tijd eruit en slaak
mij een zucht op weg naar
tijdspanne, heb er wat mee
zie nu pas wat het deed
de ommekeer is draaiing
verandering maakt vrij
tijd is lijden en verglijden
ik luister niet naar leugens
ook het koren groeit door
en passeer deze weg alleen
daar het raam met de barst
die doet bloeden en vloeien
het baant zich een weg
door mijn tijd die verstrijkt
trek mijzelf weer uit het slijk.