Liefste waar ging je heen ereis weleer
Ik, je muze was ver van je weggeleid
Op een dag daar was je en vond mij weer
Het had mij alleen niet erg verblijdt
Hartverscheurend weende ik keer op keer
Zalvend en zwachtelend van mijn smart
Pijn als herinnering mijn ziel is uiteengerijd
Onsterfelijk is het branden van je hart
Moeilijk was het zonder jouw inkeer
Ondraaglijk het tellen met verwijt
Niets kan mij nu stoppen tot mijn bekeer
Jij, die lang gelee bij mij verglijdt
Jou zien opeens was een Hemelse eer
Aanschouwend het was maar een flard
De tijd oneindig met zuivere waarheid
Onsterfelijk is het branden van je hart
Zalig moment in die andere sfeer
Wroeging vormt zich en groeit met tijd
Ogenblik bereikt mijn prille levensleer
Langzaam komt daar besef en respijt
Zingend zal ik gaan en schitter op terugkeer
Geluk vaart voorbij als andere start
Dwaze vooroordeel beperkte mijn rijpheid
Onsterfelijk is het branden van je hart
Nu is de tijd voor het grote onderscheidt
Ik pak daar mijn deel een groot levenspart
Ik ben bereidt met alle zotten en narrengekheid
Onsterfelijk is het branden van mijn hart