In die tijd is me vlijt gegeven.
Essentiele behoeften roerden zich,
ontdekken en scheidende wegen.
Al schrijvende opende een bloem.
Groeiende in kracht, ontvouwde
vloeiend naar woordenpracht.
Processen van ontluistering.
Fluisterende stemmen,
tonen diepten en intrinsieke rust.
Rondziende naar convalescentie.
Dwarrelen de letters beloftes na.
Spoelend groeien zij naar wasdom.
Zonder oordeel, zonder smet.
Geketende handen raken verlost.
Oplichtend is de rijpheid, zij wordt
omgeven door nieuw besef.
Violet Asseruit Mane 2021
‘t Was avond en we kuierden wat rond
Op het bruggetje hielden we even stil
Want er dobberde een zwaan in rondte
Nieuwsgierig zwom hij naar ons toe
Was het een mannetje of vrouwtje?
Zichtbaar een mannetje met machogedrag
Hij toonde trots een stoere houding
Daaropvolgend verhief hij zijn nek
En legde er een mooie kronkel in
Hij blies en siste dat het een lieve lust was
Het was een prachtig staaltje kijkgenot
Plots moest hij zijn stoere houding laten varen
Want hij moest ontzettend hard kuchen
We zeiden: Heeft de zwaan corona ?
Gelukkig was de afstand ruim voldoende
Wij, op de brug en de zwaan in het water
Besmettingsgevaar was te verwaarlozen
Bij het weggaan sprak ik de woorden:
‘Voortaan in je elleboog kuchen’
Dag zwaan !
Violet Asseruit Mane
Je gedachten zo zuiver,
Ze gleden vloeiend weg.
Bekwaam je taak bereikt.
Je geleerde lessen volbracht.
Parelse wijsheden verworven.
Je Ziel, drenkt in zuiver licht.
en duisternis raakt sleets.
Samsara.
Eeuwigdurend,
Kringloop transformaties.
Rad van Wedergeboorten.
Het is jou alomvattend moment,
waar je naar toe hebt geleefd.
Vervolmaking is nu je geschenk.
Violet Asseruit Mane – Dory de Joode
