Ik zou zo graag in Deventer gaan wonen,
In ’t centrum van de stad en dan te voet
Op weg gaan naar een plek waar dichters komen,
Die ik eenmaal per maand om vijf uur groet.
In ’t centrum van de stad wil ik graag wonen
Om in de Perlakelder coûte que coûte
Mijn dichterlijk vermogen aan te tonen,
Want dichten, ja, dat zit mij in het bloed.
Als ik in centrum Deventer zou wonen,
Ging ik steevast al wandelend en route
En dan de prins der dichters tegenkomen,
Want Herman gaat bij voorkeur ook te voet.
Nu eindigt dit sonnet waar het begon:
Met Shakespeare’s zegen in het Pentagon.
(vrij naar J. Slauerhoff)