Een leven lang leren. Maar wie is de leraar?
En wie weet wat ik als mens leren moet?
Mijn kinderen leren mij meer dan docenten,
Het leven dat leert mij wat slecht is, wat goed.

Ten minste dat denk ik, maar twijfel regeert soms:
Of wat ik toen leerde nu nog voldoet.
De waarheid van vroeger verandert in leugen
en vroegere dwaasheid blijkt nu waar en goed.

Wat Groote toen preekte was nieuw en socialer,
Maar als ik hem nu lees, gruw ik van zijn woord:
Een godheid aanbidden kan troosten, maar tevens
Is vaak in de naam van die Goden gemoord…

Een godsdienst als leer, die verdraag ik niet langer,
Geen leer meer die boven of buiten mij staat,
Van wangedrag vrijpleit, de zelfkritiek stopzet
Omdat het geschreven is, en mij ontslaat

Van ‘t zélf vormen van mening of mijn eigen standpunt,
Niet omdat goden het hebben bedoeld,
Maar omdat ik, na een leven lang leren,
Zelf meningen vorm, vol begrip, en doorvoeld.

Niels Klinkenberg.