‘t Wekelijks ritueel keert terug:
Het rondje pontje of soms brug.
De keuze – aldus uw verteller –
Hangt soms af van stappenteller
Tenzij – en dat is ongewis –
Het ding niet opgeladen is.
Dan, lopend met vertraagde pas
Eindigt op het zon-terras,
De goedbedoelde wandeltocht,
Met glazen bier of ander vocht.
Ach wandelaar, u kent dat wel:
Aan de IJssel, dat hotel
waar jij je plichten wil vergeten:
je anders zo sportief geweten
sussend met een vochtig mondje:
vandaag dan maar het varend pontje,
want waarom ander toch bewaard,
die pontjes-twintig-rittenkaart?
We moeten immers toch weer terug…
. . . .

Zondag weer een rondje brug!

Niels Klinkenberg