(opgedragen aan Harry Mulisch)
Ik schrijf al wel zo lang ik leef,
en alles wat ik vroeger schreef
-En door drukkers werd gedrukt-
wordt door lezers steeds verrukt
Gelezen en geapprecieerd.
En als men van mij straks beweert
Da‘k in mijn kist te rotten lig
dan, werkelijk, vergist men zich,
Want aan duizend boekenplanken
zal ik steeds mijn leven danken
En al klinkt dat ongehoord:
zo leef ik echt voor eeuwig voort.
Niels Klinkenberg.