de ruimte tussen aller-
allerkleinste deeltjes is
een loze ruimte, niets dus
zou je denken, nee, want
menig kwantumfysicus
denkt daar toch heel
anders over, ziet die
ruimte niet als leegte
maar als volte, vol van
energetische geladenheid
aan ons mensenoog en
welk instrument dan ook
mysterieus onttrokken
juist daar wordt in elk
aller-, allerkleinst moment
iets geschapen uit het
niets, maar dat niets is
eigenlijk dus niet niets
maar … alles, misschien
wel iets als … god
dus: geen thema
lijkt een beetje raar
misschien wel dom
maar is in diepste wezen
de onzichtbare kroon
op ons goddelijke
te saam gedeelde
dichtersjaar