tegen de wand naast het bed waar hij ligt opgebaard
de witgeschilderde doodkist – met op het deksel een
zwart vierkant en een zwarte cirkel zwarte gaten naar
onbekende dimensies van “het absolute scheppen in
de abstrakte kunst – zoek niet naar herkenbaarheid”-
verafschuwd door partijleiders of kunstenaars van de
revolutie die helden van vlees en bloed vereeuwigen
realistische kunst in dienst van politiek en propagan-
da -herkenbaar – heroisch – voorbeeld voor het volk-
wat kon de trotse vernieuwer met zijn getheoretiseer
en zijn grote overtuigingskracht daartegen beginnen-
heeft de man die daar ligt opgebaard zich aangepast
toen het dreigend werd “zij zetten hun klauwen in mij
maar kunnen mij niet vermorzelen” – in groot formaat
utopische beelden van onbekende toekomstmensen-
vlak als plakfiguren- klaarheid in kleuren en vormen-
lichtende abstrakte achtergronden – dan is er de foto
van zijn graf met bloemen en vrouw en dochter en als
provocatie – het zwarte suprematistische vierkant- hij
is op tijd gegaan – en probeert de zon te overwinnen