hij werd gevonden
op zijn tuinterras
ineengedoken in een stoel
en zonder jas
bewusteloos en onderkoeld
een egel bij een bakje voer
tussen zijn pantoffelvoeten
vrouw en ogenlicht verloren
werden dagen nachten
en ging hij buiten wachten
luisterend naar de wind
in huis regeerden muizen
geen boom of heg gesnoeid
de muren schimmelig groen
in het gele paviljoen
(een gesloten afdeling)
zat hij in de avond laat
op de donkere binnenplaats
naast een grote vogelkooi
met een zwijgende kanarie
bezoek werd weggestuurd
“laat me met rust
vogels sterven ook alleen”
op de rand van het dak
zong zacht een merel
en verdween in de nacht