korte tekenfilm
“Tijd is koetsier
op een beladen wagen.
We stappen ’s morgens in
Vooruit, raast voort, zo snel het kan!
In de middag komt de angst,
we zien ravijnen,
’s avonds, half in slaap,stappen we uit
en zien de tijd verdwijnen.”
We misten Poesjkin….
verdroeg niet langer vernederingen
van ballingschap, intriges en censuur.
In de middag uitgestapt
na een duel.
“Ik heb mijzelf
een standbeeld opgericht,
niet met mensenhanden,
maar met de woorden van het volk,
dat altijd een open weg
erheen zal bevinden.”
Fier en zelfbewust
is hij weer ingestapt,
bevrijd van nijd,
en reist onafgebroken
met het leven door de tijd.
Bron: Puschkin, in ‘Russische Lyrik’ , 1987 / Der Wagen des Lebens, 1823 / Exegi monumentum, 1836