Nele Holsheimer

hij werd gevonden
op zijn tuinterras
ineengedoken in een stoel
en zonder jas
bewusteloos en onderkoeld
een egel bij een bakje voer
tussen zijn pantoffelvoeten

vrouw en ogenlicht verloren
werden dagen nachten
en ging hij buiten wachten
luisterend naar de wind
in huis regeerden muizen
geen boom of heg gesnoeid
de muren schimmelig groen

in het gele paviljoen
(een gesloten afdeling)
zat hij in de avond laat
op de donkere binnenplaats
naast een grote vogelkooi
met een zwijgende kanarie
bezoek werd weggestuurd

“laat me met rust
vogels sterven ook alleen”

op de rand van het dak
zong zacht een merel
en verdween in de nacht

Nele Holsheimer

Denken over de herkomst der waarheid.
Haar wortels, belast met zand,
haar voetspoor,
de meetbare beweging van de lucht,
wanneer ze als vogel kwam.

Inzichten door Pervitin,
bij vertrek verzameld met de zwaluwen.
Voort, voort, de avond in en over de bergen!

andere, steenhouwerstekens tussen de bladeren,
die alleen de slaap verstaat
en net als de grappen van grootmoeder:
Doe je ogen dicht,
wat je dan ziet,
is van jou !

Nele Holsheimer

(vertaling van het gedicht Herkunft der Wahrheit van Günter Eich) 

toen ik haar ontmoette
liep zij zonder voeten
in de sneeuw van gisteren
een nevelschim in dun gewaad

een wind stak op uit
zestienhonderd jaar geleden

“mijn vader leerde mij wiskundig
denken en vragen waar de aarde
staat in het systeem van
sterren en planeten

met anderen studeerde ik de
lessen van de oude filosofen
bestuurde zelf mijn huis
genoot groot aanzien maar

heb onderschat de machtsstrijd
om mij heen de nijd de blinde
haat die zij ontketenden de
mannenbroeders hebben mij
vermoord

noem mij geen sneeuw van gisteren
denk aan mijn kleine zuster Malala”

Nele Holsheimer

tegen de wand naast het bed waar hij ligt opgebaard
de witgeschilderde doodkist –  met op het deksel een
zwart vierkant en een zwarte cirkel zwarte gaten naar
onbekende dimensies van “het absolute scheppen in
de abstrakte kunst – zoek niet naar herkenbaarheid”-
verafschuwd door partijleiders of kunstenaars van de
revolutie die helden van vlees en bloed vereeuwigen
realistische kunst in dienst van politiek en propagan-
da -herkenbaar – heroisch – voorbeeld voor het volk-
wat kon de trotse vernieuwer  met zijn getheoretiseer
en zijn grote overtuigingskracht daartegen beginnen-
heeft de man die daar ligt opgebaard zich aangepast
toen het dreigend werd  “zij zetten hun klauwen in mij
maar kunnen mij niet vermorzelen” – in groot formaat
utopische beelden van onbekende toekomstmensen-
vlak als plakfiguren- klaarheid in kleuren en vormen-
lichtende abstrakte achtergronden – dan is er de foto
van zijn graf met bloemen en vrouw en dochter en als
provocatie – het zwarte suprematistische vierkant- hij
is op tijd gegaan  – en probeert de zon te overwinnen
  
             Nele Holsheimer

(voor H.R.)

een hoed was weggewaaid
en weer teruggevonden
verfrommeld

maar door regen en door wind
verfraaid

Graszaden waren
in zijn rand
gewaaid

een hondenstaart heeft
liefdevol zijn bol
geaaid

hij ligt nu op de vensterbank
krijgt elke dag
een scheutje water

het gras steeds naar de zon
gedraaid

kijk door het raam naar binnen
een hoed
verfrommeld en verfraaid

Nele Holsheimer

– verfomfaaid = kreukelig, verkreukeld, uit het model
– verfromfraaid komt ‘niet voor in woordenlijsten, 
  goedgekeurd door de taalunie”, (Google), een voorlopige
  definitie: verfromfraaid = verfomfaaid, maar door een 
  toevallige oorzaak fraaier geworden; bij kunstwerken kan
  sprake van opzet zijn.