vergeet niet wat het zag, die
nevelige ochtend, eind november,
in het centrum van een grote stad.
Een paar minuten materiaal,
zoek ik nu naar woorden, die
beschrijven kunnen, wat het was.
Buiten de orde van marktkramen en verkeer,
achteraf, tegen een blinde huizenwand,
scharrelde een zwerver rond een
winkelwagentje met propvolle plastic zakken.
Zijn bewegingen werkten zwevend, ongewoon,
alsof een dans begon, een voorstelling.
Ik kon niet verder gaan, moest blijven staan.
Hij keek niet op of om, zocht geen publiek.
Geheel in zichzelf verloren, veerden zijn voeten
naar achter en naar voren,terwijl zijn handen
dunne doorzichtige folien in de lucht wierpen.
Als door een geheimzinnige adem voorzichtig
geblazen en gestuurd, bleven zij zweven.
Meer en meer wierp hij omhoog,en dirigeerde
die dreigden te vallen, met gracieuze greep.
Boven en tussen zijn armen droeg hij
een golvend, zijden-glanzend universum.
Dit is mijn applaus voor een spelend mens.
Nele Holsheimer
Is alles je teveel
kom even rustig zitten
in het oog van de cycloon
om ons is razernij en
eeuwige beweging
alles draait om alles rond
en om zichzelf de aarde
draait rond de zon
een dolgedraaide kermis
draait rond het reuzenrad
draait rond de draaimolen
draait rond de muziek
van het kleine draaiorgel
draait de orgelman rond
het aapje aan een dunne ketting
springt heen en weer
een kind danst rond
van hier naar daar
de aap trekt aan zijn haar
aauaaaa, ach, dat heeft pijn gedaan
kom even rustig zitten
in het oog van de cycloon
dan zal het wel weer gaan
vluchtend voor
vrome moeders en
ongrijpbare vaders
ontdekten zij de
galaxieen van hun zaad
dromerig in drie kussen
over het verleidelijke
blote lijf
zij sloten hun ogen
vol genot
betoverd en
verdoofd
zij kenden niet
de uitdrukking
op het gezicht van eva
toen zij de appel plukte
en wat zij fluisterde
achter haar hand
hoe kan het ook anders
wie neemt een
versteende eva serieus
wanneer je zeventien bent
en alles lijkt licht
bouw mij een huis uit de
som van drie kwadraten
met cijfers exacter dan taal
formules sterker dan woorden
is de tafel van vijf eerlijker dan
een verhaal over goud of tin
in spin de bocht gaat in
uit spuit de bocht gaat uit
tussen twee getallen
het leven van een mens
tijd gemeten en wolken geteld
droom en taal grenzen gesteld
bouw mij een huis met de
maten van drie kwadraten
die samen vijftig zijn
met vierkante vensters die wijd
opengaan en waar grenzenloze
dromen kunnen bestaan
