De nerf in dit tafelblad
Loopt dwars voor me langs
Volgt mijn schrift ongehinderd
En draagt steeds verse spijs
Het suizen van deze wind
Zwelt telkens uit het Noorden
Voedt mijn gemoed zo voldaan
En klaart het strand weer vrij
Zintuiglijk verkeer ik in balans
En voel nu echt om mij heen
Hoe druk ik de vreugde uit
Zonder ook maar iets te verslaan

Maarten Douwe Bredero