En als ik dan
weer verder kijk
in licht dat draagt
onze blik
Zien wij een weidsheid
met veel detail
wetend alles heeft
zijn eigen geur
Laat gaan die drang
van nu of nooit
ieder oogsten kan pas
na lange tijd
Zet somber om
in zuiver gebaar
trekkend wolken na
met rode kleur
Want blauw is alom
en o zo sterk
al kent sneller ook
eens jouw grens
Schep samen daarop
een nieuwe sfeer
lopend liever door
bewuste sleur