In welke taal
jij ook schrijft
weet ik zowaar
de wens daartoe
en als ik twijfel
ben ik verheugd
omdat de vraag
daarmee open blijft
Met welke klank
jij toch spreekt
herken ik meteen
de streek op aarde
en daar mijn geheugen
langer wordt
heeft het nu
nooit voor niets gesmeekt
Door welk woord
jij mij raakt
begrijp ik altijd
pas weer in stilte
en zo ontstaat
iets onvermoeds
wat nieuwe betekenis
mogelijk maakt