oude verzen wederom tot bloei
liefde voor taal reikt verder terug
bloemen
welke nimmer verwelken
vinnige repliek uit diepe zuiden
op afstand lomp scherp in vizier
toch
elke schets kon overal luiden
stond nederneigend tijdens betoog
wendende zinnen gevat in vlam
zo
gaf hij te horen ten eigen groei