Tirana, in Albanïa my friend
It was good for now,
we related somehow
will certainly meet again
Somewhere in time,
before the day’s end
Tirana, vriend zoals Albanië voorzag
Het was goed voor nu
we kregen contact en revue
met nieuwe ontmoeting in pacht
Ergens in de tijd
voor het einde van de dag
Maarten Douwe Bredero
Gevloerd door leemte tussen
woord en beeld
richten wij ons op,
op de waarde van zaken
ook al staan we genageld in
dit aardse vol geweld
en seksuele verleiding
Evenwel trekt de leemte,
de leegte vol belofte
ons over de streep,
over die rode lijn van
begrenzing tussen
goed en kwaad
En slaan we een brug,
een sprong van vreugde bij
het lezen van
dat beeld der herkenning
Maarten Douwe Bredero, februari 2023
Hoe hard de DDC-ers ook dichten
in die hemel aan het Kerkhof
der zielen van de bovenste plank,
met verzen die hout snijden in
splinters puntgaaf als engelen naalden,
het is de dránk die – als enige – echt lest.
Waardoor elke maand hun geurig reiken
naar de zon onverlet ontaardt. Verleidt tot
hels vertier binnen dat duistere krocht.
Opdat de oprechte waanzin zegeviert.
Maarten Douwe Bredero, december 2022
deze streep boven die andere
trekt mijn wereld verder uiteen
lokt met tinten steeds lichter
om vooral maar door te gaan
hoe ver moet ik nog dwalen
over graan en brekende golven
om mezelf en haar te vinden
zonder zicht op enig houden
of zijn het juist die wanden
staand rondom dat kleine plein
die mij dwingen omhoog te kijken
langs lijnen dicht naast elkaar
om te zoeken naar dat blauw
tussen een mist van onbehagen
vlak voor haar slanke gestalte
met mijn rug op het plaveisel
of moet ik gewoon erkennen dat
verte en tijd er niet toe doen
door anders te gaan leven en
toe te geven zonder mezelf
Maarten Douwe Bredero, november 2022
