Weer word ik geraakt in mijn wezen en
Van de weeromstuit móét ik welhaast
Reageren op een wending van weleer
Waar wederom mijn weerloosheid me
Parten lijkt te spelen, omdat zo mijn
Weergaloze conceptie lijkt te verdwijnen
Zeer doet het, na door weer en wind zoveel
Doorstaan te hebben, dat TELKENS WEER die
Drang oplaait om waarde te verwoesten
Maar weerbaar bevechten wij de weerslag
Van dit voornemen en wie weet zijn de
(Weer)goden mij nu tóch gunstig gezind
Maarten Douwe Bredero, november 2024
(Indachtig Lucebert, Bob Seger èn ex?-bioscoop Space te Hengelo)
voor wat het ook waard is
om voor te sterven loopt
elk vergelijk weer mank op
de restanten van wedijver met
glorie voor de ritselaars
zo koesteren sommigen de
traagheid tot verstikkens toe,
terwijl anderen juist zweren
bij het tempo van
pulserende middelen
en hoe onterecht ook
het bejubelen van centra moge zij
ontstaat kritische massa alleen daar
waar snelle magneten
elkaar constant kruisen
als degens van intellect die
barstend uit hun voegen
tussen stenen van weleer
gestut op drassige bodem,
neerkijken op pitoresque terpen
waarin hun zwarte as van geld
haar rol gewoon blijft vervullen
ook al woedt verderop een
vuile oorlog waar iedereen
schande van spreekt
want lieve mensen heb je overal
met intollerantie en ontevredenheid
juist in plaatsen waar vooral
kissebissend en vol zelfverwijt
de boot allang werd gemist
ja werkelijk overal
zijn vruchten afgeworpen met
éénogigen in lokale paradijzen
of door multi-getalenteerden op dat
strijdtoneel der titanen
het beeld moet juist telkens weer
kantelen in de onderschrijving
van noblesse oblige om kiezen
uit te mogen sluiten als
creatieve luxe par excellence
Maarten Douwe Bredero, oktober 2024
op materie ligt mijn focus
omdat gevoel me weinig zegt
weet liever hoe iets werkt
al vind je me zo Square
op zich ben ik behulpzaam
geef echt wel om de ander
maar Plan liever verder
dan kletsen om contact
op mijn manier doe ik sociaal
maskeer daarmee een wens
verbloem zo mensaversie
en hoop dat men dit pikt
op de huid is niets voor mij
maar wellicht zal op termijn
aanraking gelijkelijk opgaan
in de wil te doorgronden
Op een dag
Maarten Douwe Bredero, maart 2024
In de glinstering van het kaarslicht,
dat dadelijk doven zal: ligt die
eeuwige overgang besloten
van watermassa naar ijle lucht
van gevoel naar alwetendheid.
Waarin je moet vertrouwen dat,
jouw kronkelende tocht plots
verandert in een breed spectrum
zonder vooringenomen doel
Zonder eerdere vrees en reserve
glijd je over dit vlies. Tussen twee werelden
besef je dat immanent; transcendent
slechts bespiegeling van genot kan zijn
en zal de komende tijd je doen vergeten
waar het geschrevene vóór is geweest
Maarten Douwe Bredero, januari 2024
