Met schuine balken
bakent de zon het jaargetijde af.
Het gras geeft zich gewonnen
aan mozaïek van okergeel.
Takken ontdaan van zomerfranje
rekken zich behagelijk uit. Roeken
strijken neer, voeren gesprekken
zonder bijbedoeling.
Tussen de struiken geven spinnen
elkaar vers-geweven raadsels op.

Van overbodigheid doordrongen
trokken zich de mensen terug.
Er is nog niets kapotgegaan.
Dit is de eerste dag.

Louise Broekhuysen