Binnenkomen en weten
hier was ik ooit eerder,
iemand zal zeggen
daar ben je, ga zitten,
wij wonen toch in
hetzelfde verhaal.

Het ruikt er naar avond,
naar water op de dorstige
tuinen, papier verschuift
in de aangrenzende kamer,
de vuurtoren aan de rand
van het duin trekt lichtbanen
langs het balkon.

Mijn grazige weide: die kamer,
het vanzelfsprekend begroeten,
het licht uit de toren dat komt
en dat gaat, de opstijgende
geur van vochtige aarde.
Te weten dat het papier is
beschreven met een verhaal
voor mij van belang

en tot de cirkel weer rond is
in de aangrenzende
kamer bewaard.

Louise Broekhuysen, 2021