hij is de zoon van een man
die een wegschaaf bestuurde
iemand uit een stad in het westen
had nog nooit gehoord van zo’n ding
hij mocht het haar geduldig uitleggen.
hij is de zoon van een man
die nooit iets zei, tot wanhoop van zijn wederhelft
hij en zijn pleegzus zaten daar aan tafel tussenin
zij likte smakelijk haar bord af en hij
keek daar met grote afkeer naar.
hij is de zoon van een man
die nu zelf tot zwijgen is vervallen
zij vlogen ooit samen van Twente naar Schiphol
de man werd daar krankzinnig en hij leek op te stijgen
van de grasstrook langs de startbaan.
hij bleef de zwijgzame man
die een wegschaaf bestuurde
met de naam Fordson Major
hij is de zwijgzame zoon.
Louis Radstaak
het winterkoninkje is per ongeluk in de deel gevlogen,
het vliegt tegen een ruit en valt bewusteloos neer.
hij probeert een mond op snavel beademing,
warempel, het lukt, het vogeltje komt bij.
het pikt in zijn vleugels en zijn staart
gaat weer rechtop staan, net als bij de Bell X-1,
het eerste supersonische vliegtuig,
bijgenaamd ‘Glamorous Glennis’.
het winterkoninkje taxiet achter een
grote Vingerhoedskruid en start dan door,
het bos in en laat de kleine nazaten achter
in een Clematis die al in de rui is door de warmte.
Bell Aircraft Corporation en zijn verzekering
zullen niets uitkeren voor dit verlies.
Louis Radstaak
urenlang een verwoede jaagpartij
op het wild in een rij vormeloze zandruggen
gelegen in het hele schietgebied.
oordoppen in, neuspleister bij allergie
iets in het gebit tegen het klappertanden
watten in het jagerspak tegen de koude.
altijd is er Murphy met zijn Wet:
“Alles dat mis kan gaan zal mis gaan“:
te weinig vuurkracht: je ziet het krachteloos aan.
hoe je verslagen wegloopt met je zware geweer
het mannetje dat zijn verlies niet kan verdragen
en toch op dat verdomde hert wil jagen,
in de bossen rond Deventer
ondanks ‘Murphy’s Law’.
Louis Radstaak
G.C. van Heeckeren, geboren d’Anthes
doodde zijn zwager Poesjkin in een pistoolduel
zelf raakte hij slechts gewond aan een arm
hij schreef daarmee geschiedenis in Rusland
maar trok een bloedig spoor in de poëzie
de echo’s van de schoten reikten tot hier.
Louis Radstaak, zittend als ‘suppoost’,
september 2011 in het Pushkin Museum te Odessa (Ukraïne)