Louis Radstaak

Welkom bij Marktplaats. Waarmee kan ik je helpen?

  • Kan mijn advertentie niet verwijderen.
    Wil je weten hoe je een advertentie verwijdert?
  • Ja, dat wil ik.
    Om een advertentie te verwijderen, log je in op Mijn Marktplaats.
    Ga naar Mijn Advertenties (in de Marktplaats App) of naar Advertenties (op de website).
    Open de betreffende advertentie en klik op Verwijder.
    Voordat we de advertentie verwijderen, vragen we je om aan te geven of je het product via Marktplaats hebt verkocht.
    Als je meerdere advertenties wilt verwijderen, kan dit via de website.
    Klik dan de vierkantjes aan die voor de advertenties staan en klik daarna op Verwijder.
    De advertentie is nu niet meer terug te vinden op Marktplaats.
    Kan ik nog iets anders voor je doen?
  • Heb nog steeds een probleem met verwijderen.
    Ik snap niet echt wat je bedoelt.
    Mag ik je nogmaals vragen waar het over gaat?
  • Heb nog steeds een probleem…
    Ik begrijp je niet helemaal. Kun je je vraag anders verwoorden?
  • Probleem met verwijderen.
    Mijn excuses, ik snap niet helemaal wat je bedoelt.
    Als virtuele assistent heb ik helaas niet overal een antwoord op. Wil je misschien contact opnemen met mijn collega’s?
  • Ja, dat is goed…
    Voor het livechatgesprek heb ik een aantal gegevens van jou nodig.
    Ik zal die nu met je doornemen.
    Daarna komt m’n collega met je live chatten.
    Wat is je naam?
  • Louis
    Heb je nog een bijlage of screenshot die je met mijn collega wilt delen?
  • Neen, maar als ik er goed over nadenk is er niemand zoals jij…

Louis Radstaak, december 2024

weer ‘clonk’ hij met kwakhout
in het viswater, in de hoop op een meerval
ook wel val of visduivel genoemd

het kwakhout is een houten
asymmetrische boemerang die
klokkende geluiden maakt in

het water met zijn bolle uiteinde
op het ‘clonken’ komen meervallen vaak
af, ze denken dat het geluid komt van een prooi

pas tegen de schemering kom ik
omhoog om te jagen op vissen,
amfibieën en watervogels

meervallen zijn vrijwel blind, overdag
lig ik in kuilen op de zachte bodem
met de voelsprieten, de kronkelstaart, de

donkergrijze huid lijk ik een sprookjeswezen
in de zwemtank ben ik verdoofd met een
vloeistof, ik haal nog langzaam adem

de meervalvisser maakt een sneetje in mijn buik
plaatst er een zwart lippenstiftachtig buisje in
ben nu ‘gezenderd’, zal op een laptop gevolgd worden

kom bij uit de narcose, in het rivierwater
produceer als dank een kledder lichtbruine poep
als ik snel weg zwem naar grotere prooien

ik, meerval, die mij nooit meer zal laten lokken
door het ‘clonken’ van een kwakhout
door een begerige meervalvisser.

Louis Radstaak, november 2024

Wolf groeide op in het kleurrijke gezin Taveirne in Oostende
zijn moeder gebruikte vloekende kleuren in de zelfgemaakte kledij
net als James Ensor dat deed in zijn schilderijen

de naam Taveirne is te verbasteren tot taveerne
een plek waar men het niet zo nauw neemt
met de heersende zeden van het volk

Wolf wilde schrijver worden maar zijn zus Lara werd het
een vrouw met helblauwe ogen en zwart haar
die je ook gemakkelijk kon verslijten voor een taveernehoudster

de aanstaande schrijver vertrekt op zijn achttiende
met zijn kapitaal uit Oostende en laat niet meer van zich horen
tot grote schrik van zijn vader die hem dagelijks een e-mail stuurt

zij weten niet dat hij een treinreis maakt naar Lapland
dat hij een Moleskine notitieboek bij zich draagt
waarin hij zijn dagen vastlegt als een mol

onderweg loopt hij op handen en voeten
veert licht door zijn ledematen, zo licht
als een echte weerwolf in het maanlicht

hij droomt van het zichzelf begraven
in de met sneeuw bedekte bergen van Lapland
zoals Kerouac het beschreef in Eenzame reiziger

Wolf wilde schrijver worden maar hij reisde de verbeelding achterna
de verbeelding die hij letterlijk volgde tot zijn dood
na een half jaar in de Laplandse bossen

zijn moeder hoorde aan het rinkelen van de telefoon
dat het een bericht van de politie moest zijn over zijn afscheid
van het kleurrijke, vloekende leven in Oostende.

Louis Radstaak, oktober 2024

ik vierde mijn verjaardag in een tuin die dor was door de droogte

zie het boek ‘Dorre tuin’ uit 1905 door G. van Hulzen
kenmerken: kartonnen rug, vlekkig (ex libris: Henk van Laar)

een bezoeker noemde mijn tuin een cabriotuin
een treffende vergelijking, want de iets te hoge beukenheg
lijkt neergeklapt als bij een cabriolet, het hele gezelschap
raast daarin voort naar het weldadig einde der tijden

op een ondergrond die eens weelderig gras vertoonde
maar nu de kleur had van bordkarton, vlekkig,
met de vorm van een ex libris door Henk van Laar
en vlekkig door het verdorde gras en het naakte zand

ook zagen wij de opkomst van een bloedmaan
behalve het langzaam verschijnen van de sterren
en het knipperen van vele vliegtuigen, meestal oost-west
zagen we een satelliet bij de roze gekleurde maan
kun je een wens doen bij het passeren van
een snel overkomende capsule?

Louis Radstaak, september 2024

langer dan tien jaar geleden keek ik naar
een motorsportrace op Brands Hatch
het heuvelachtige circuit in het graafschap Kent

het ging om een race in de 250 cc klasse
drie rijders reden op haren en snaren
om de trofee: een spuuglelijke beker

ze gingen bij een bocht hard naar beneden
gedriëen van achteren gefilmd: zwiep naar links,
                   zwiep naar rechts

de commentatoren kreten het enthousiast uit:
“Look at that, poetry going down the hill!”

de eerste keer dat ik motorpoëzie hoorde.

Louis Radstaak, augustus 2024