Gele morgenster
’s Ochtends toon ik mij in mijn volste ornaat:
zonnegeel met zwartgestipte meeldraden.
Vroeg opgestaan is het om twaalf uur al laat,
ik ben een bloem die dan naar bed toe gaat,
gevouwen in mijn groene schutbladen.

Pluizenbol van gele morgenster.
Donkere wolken aan het hemelfront,
‘k weet dat mijn pluis in een stortbui niet houdt.
Dan pieken mijn zaden stokkig in ’t rond,
mijn penwortel zit nog wel in de grond.
Volgend jaar kom ik terug in honderdvoud.

Lies Prins, december 2023