Jan-kijk-in-de-lucht van nature
keek ik een tijdje naar de grond
waar ik vormen zocht en vond
verrassende structuren.

In ’t mulle zandpad waar ik stond
zag ik sporen diep en rond
en al enigszins ontbonden
de vijgen uit de paardenkont.

Figuren heb ik er gevonden
zoals alleen natuur ze maakt
weefsels tekeningen door
een bosgeest aangeraakt.

Even gaf het me een schok
hoe een zwam ten onder ging
aan glanzend blauwe torren
dood en leven nauw verbond.

Met een fijne kwast geschilderd
was de witte verenkring
een geschonden vogelvlucht
die mij terugbracht in de lucht.

Turend naar de lichte wolken
kwam mijn hoofd van het donker los
maar mijn voeten in de sporen
en de tekens van het bos.

Lies Prins, augustus 2023