Geen idee of het u ook wel eens is overkomen

maar de botanische tuin is een ingedommeld park

waar je je boom of een naaste voelen kunt

mits er aan één voorwaarde wordt voldaan.

Dat de stad vredig op een afstand ligt.

Het geheim is te leunen tegen een boomstronk of zoiets

en door de lucht die verstomde geluiden laat passeren

te luisteren naar de denderende trams door Millán en Reyes.

Geen idee of het u ook wel eens is overkomen

maar de botanische tuin heeft vanouds

een aangename voorkeur voor dromen

voor insecten die omhoog kruipen langs je benen

en een zwaarmoedigheid die je in de armen zakt

totdat je je vuisten balt en haar vangt.

Al met al ligt het geheim in naar boven kijken

en zien hoe de wolken kibbelen om de kruinen

en zien hoe de nesten kibbelen om de vogels.

Geen idee of het u ook wel eens is overkomen

maar och de paartjes die de botanische tuin in vluchten,

of ze nu uit een taxi stappen of van een wolk afdalen,

ze hebben het doorgaans over belangrijke zaken

en kijken elkaar vol hartstocht in de ogen

alsof de liefde een heel korte tunnel is

en zij elkaar binnen in die liefde gadeslaan.

Die twee bijvoorbeeld daar links van de eik

(dankzij mijn gebrek aan kennis over Pan en Linné

had ik ook amandelboom of araucaria kunnen zeggen)

zijn aan het praten en zo te zien raken de woorden

ontroerd door naar hen te kijken

aangezien ze mij niet bereiken, zelfs niet hun echo.

Geen idee of het u ook wel eens is overkomen

maar het is prachtig je voor te stellen wat ze zeggen

vooral wanneer hij op een sprietje bijt

en zij een schoen laat liggen op het gras 

vooral wanneer hij treurige botten heeft

en zij wel glimlachen wil maar niet kan.

Volgens mij zegt de jongen dingen

die je zoal zegt in de botanische tuin

gister is de herfst begonnen

het herfstzonnetje

en ik was gelukkig

zoals lang geleden

wat ben je mooi

ik hou van jou

in mijn dromen

’s nachts

hoor je de claxons

de wind over zee

en toch is dat

ook stilte

kijk me eens aan

ik hou van jou

ik werk met plezier

maak berekeningen

overzichten

overleg met ezels

ik vermaak me en ik vloek

geef me je hand

nu

je weet toch

ik hou van jou

soms denk ik aan God

oké niet al te vaak

ik wil zijn tijd

niet verdoen

en bovendien is hij ver weg

jij bent hier bij mij

ik ben treurig nu

treurig en ik hou van jou

de uren zullen voorbijglijden

de straat als een rivier

de helpende bomen

de hemel

vrienden

en wat een geluk

ik hou van jou

lang geleden was ik een kind

lang geleden, wat maakt het uit

het lot was eenvoudig

net als doordringen in je ogen

laat me binnen

ik hou van jou

ik hou van jou, gelukkig maar.

Geen idee of het u ook wel eens is overkomen

maar het kan gebeuren dat je plotseling merkt

dat het eigenlijk om iets veel droevigers gaat

een van die kwellende voorbestemde liefdes

die God niet toelaat omdat hij afgunstig is.

Kijk maar hoe teder hij beschuldigingen uit

en hoe zij tegen de boombast leunt

kijk hoe hij herinneringen hekelt

en hoe zij zich onbegrijpelijk opwindt.

Volgens mij zegt de jongen dingen

die je zoal zegt in de botanische tuin

je zei het zelf

onze liefde

was altijd al een dood kindje

maar af en toe leek het

te gaan leven

ons te zullen verslaan

maar wij beiden waren zo sterk

dat we het zijn bloed ontnamen

zijn toekomst

zijn hemel

een dood kindje

anders niet

stralend en gedoemd

misschien glimlachte het

zoals jij

lief en intens