Jij bent maar een ademhaling ver
Galopperend langs grazige weiden
En toch is er gemis aan jou

Ongehinderd door zadel, halster of bit
Heradem warmte aan mijn koud gezicht
Ontdooi mijn ijsbloemparadijs

Slechts zon en wind die hen bezit
Tot eeuwigheid erin berust
Dat beiden voortgaan zonder rust

Jozka van Vuure