De leugen hoort zichzelf het hardst

Nice, l’Eglise de Notre Dame, biddend voor liefde…

Nooit een onbeschreven blad voor handen
Nu stagneert na ’t laatste woord wraak en
Walging – wrok en wroeging
Jouw lieve vredesslotakkoord en

Moedermelk en tegengif
Vlijmscherp komen woorden los
Het verbond kent geen verband
Slechts koude oorlog
Tand om tand

Gewijd icoon heet zelfconcept
Rolmodel en moederdevotie
Ik laat mij zingen als een mantra
Lezen als een heilig boek
Maar stokschouder bij het eerst’
Weerbarstig Weesgegroet

Hoogmoed op geknielde knieën
Met Gods gympen om m’n nek en
Wisselgeld voor een stiltekaars
Bidden met een grote bek – liefde
De leugen is altijd gratis – wees gegroet
Wees gegroet, oh, Heilige Dame
Wees gegroet…

Bob Wielinga (pseudoniem: Wibo Neigbal)