wilgen aan het water
door schaduwen verbonden
hun wilde haren afgelegd
de vuisten geknuist naar
de hemel, zonder wolken
met een waterig blauw besprenkeld

wilgen aan het water in vol ornaat
door hun takken verbonden
hun voeten geaard in bewogen gras
dat bedekt is met emoties, afgeworpen
van passanten die lanterfanten

het water zwijgt en beklijft

José Hattink, februari 2017