een wandelpad
om de bocht
lange dunne stengels
langs de wetering
stengels met pluimen
en natte voeten ……

zwierige gedaanten
koketteren langs de waterkant
met hun eigenaardigheden
elkaar gezelschap houdend
zich spiegelend
in het kabbelende water

fier rechtop, hun blik gericht
op eenden die langs paraderen
de veren geverfd in het diepste groen
met een zachte zijden bovenlaag
door zonnestralen verguld
een gouden veer om in te lijsten

enkele stengels zijn omgeslagen
ze zwieren niet en zwaaien niet
zij hebben niets waargenomen
alleen hun kwetsuren
stromende waterlanders
bevloeien de grassen

de zon droogt tranen
en geeft veerkracht
muziek klinkt in de oren
van de zware moedigen
zij wagen het uit de band te springen
en maken een dansje langs de waterkant

José Hattink, februari 2023