Weggepoetst wordt hun klamme zweet
van onzichtbaar moeten zijn
dichtgesnoerde kelen, hamerende harten
Mensen legden hun leven
in de waagschaal voor onze vrijheid
Opgepoetst wordt hun verzet
strijders, koeriers, het vrije woord werd vermoord

Bij zus achterop
houten fietsbanden in slakkengang
De schilderkoffer vol geheimen
Onderweg oefenen ze de nieuwe achternaam
soms 12 keer een andere
7 gulden 50 kopgeld kreeg de tipgever

voor het sterrenkind

Opgedroogd is het sop
de trap wordt ingeschoven
herinneringen blijven
het silhouet wisselt
zoals de mens verandert

José Hattink-Blom