in haar glazen huis laaft ze zich
aan warme stralen, ze overziet het plein
maakt oogcontact met Albert Schweitzer

dreigende wolken laten zich gelden
een bui breekt opeens los boven de maagd
zij geeft geen krimp, haar vizier neerwaarts
gericht op de burgers van Deventer

zij blikt naar het oudste weeghuis van ons land
waar stokvissen en levende varkens
door bascules in evenwicht werden gebracht

haar voeten worden stijver, de plaid trekt ze op
schaduwen dansen over het papier
dampende chocolade en Deventer koek
verwarmen haar gedachten

ze knipoogt naar de Stedenmaagd
en keert de Brink haar rug toe
ze ontwaart een gedenkplek met lichtjes,
geurende lelies en een tekening, Parijs 13-11-2015

tranen mengen zich met papier
het water in de fontein valt stil
elkaar met weinig zoveel kunnen geven

José Hattink-Blom