voor Herman P.M.,
voor zijn meer dan tachtig jaar
die gevierd is & geacht wordt,
zelf nog steeds van zessen klaar.
27 augustus 2014
Aan de oever
van de IJsel
woont een dichter
hoogbejaard,
leert ons wijze
levenslessen
die hij zelf eerst
heeft vergaard.
Kras van leden
jong van geest nog
altoos dorstend
naar een rijm
dat hem hoedt als
Koekstad(s)dichter
voor het nakend
doodsravijn.
Zo leert hij ons
(dat zijn van die
lessen waarmee
hij ons lest):
dichten, dat is
savoureren:
dorst is alles
wat ons rest.
Dichten, dat is
een verzet je
tegen ’t lot en
’t onbenul,
dichtend ben je
onvergank’lijk
en de rest is
flauwekul.