De muze, de zieke

L iefde klotst tegen mijn borst als een woeste zee
E n doet m’ in mijn dromen bij U verwijlen,
S inds ik, beneveld, U bereed:
F leur! – laat ons het uitspansel omzeilen,
L averen op koers, leven van de wind,
E n volgen de weg van Uw bollende linnen.
U leerde mij spelen met Uw golvengebint,
R oekeloos uw hellingen beklimmen.
S machtend liet ik mijn lendenen trillen,
D oor U onbarmhartig gepijnigd,
U w briesen en bruisen, Uw grollen en grillen
M aakten Uw rondingen dansen en deinen;
A lles aan U is gelikt, glad en groot,
L iefste, kom weerom in mijn wanhoopsnood!

Joseph Paardekooper
Deventer, 26 april 2021
op de tiende verjaardag van het Deventer Dichterscafé,
bij het thema ‘Baudelaire’

  • Toelichting
    De dichter heeft zich verstout de vertaling van Pieter Bas Kempe van Baudelaire’s gedicht ‘La Musique’ thematisch te variëren, met behoud van de door hem gebruikte rijmwoorden.
    Met des dichters aanbeden Muze gaat het inmiddels goed; ze laat weten te floreren in een amusementshal, waar ze een ’toezichthoudende taak’ vervult. De dichter zelve is nooit geheel hersteld van zijn Fleurige escapades.