Hoewel ik al mijn hele omstreden
leven in Venerische sferen had verkeerd,
was ik nog nooit met Haar in contact getreden;
hoe dat moest, was ik al goeddeels verleerd.

Totdat een behulpzame kennis, met dito verleden,
de app op mijn laptop had geconfigureerd,
en daar verscheen plotsklaps mijn innig aanbeden
godin van mijn hart, welgeproportioneerd.

Ik stamelde: ‘U, die ik ademloos steeds heb vereerd,’
en zo nog wat klanken die ik nooit had geleerd.
Had ’k me maar beter gedocumenteerd –
het klonk al met al bepaald niet volleerd.

Uiteindelijk zei ik: ‘bellissima mea!’,
waarop zij, op fluistertoon: ‘Zegt u maar Thea.’

Joseph Paardekooper, 26 juli 2021

* Bij het thema ‘De god in mijn hersenen’, n.a.v. het gelijknamige gedicht van Rutger Kopland (VW p. 438), en de column van Ingmar Heytze in de NRC van 19/20 juni 2021.