Deskundigen op scheikundig gebied verstoren in het
theater de presentatie van het onderwerp ‘Verander nooit
iets aan het systeem’. Ze doen dat met hun adem die ze met ongeremde ambitie opzettelijk hebben
bedorven. Hun uitlatende wind heeft tot gevolg dat de
coulissen op het toneel verschimmelen
en krimpen. Na dit evidente resultaat blikken de
actievoerders vol verwachting omhoog, naar de klok die de
situatie binnen de locatie overziet en op
onvoorspelbare momenten op pauken of bekkens slaat om
daarmee een nieuwe akte aan te kondigen. Het is de
bedoeling dat de betoging doorgaat tot er in
dit theater de herschikking wordt geproclameerd van het
systeem dat binnen de kring van experts wordt
gekoesterd: het periodiek systeem van de
elementen. Andere chemici in dezelfde zaal, namelijk zij die
een achterstand op hun vakgebied hebben opgelopen,
verkeren in een minder professionele
stemming. Het systeem van de elementen lappen ze aan
hun laars. Hun voorkeur gaat uit naar appe-tijtelijke
affecten van culinaire aard, vooral als die
worden voorgeschoteld nadat ze gedurende rokerige uren
zijn voorgebakken in vervuilde keukens. De aangebrande
baklucht dringt de zaal ongehinderd
binnen en blijft daar als een verse mestgeur hangen. Dit
verhoogt het enthousiasme van de gemankeerde
deskundigen: de stank gaat onverwacht een
chemische reactie aan met hun losgeslagen
gevoelens, Ze pakken luid en extatisch uit: ze huilen,
roepen, lachen, dansen, klappen, stampen.
Dan heeft de zaalwacht er genoeg van. Hij buldert:
‘De zaal uit jullie, allemaal!’