Mij was ter borst de eerste melk al schraal,
wel droevig, al was dát toen vrij normaal:
een kind gaf meestal zorgen en verdriet,
en kinderbijslag, die bestond nog niet.
Mijn voorkeur ging al gauw uit naar de fles
met vocht dat zelfs de diepste dorsten lest
van wie de moederborst voorgoed ontgroeid is
en door spiritualiteit geboeid is.
Mij was ter tepel bier nog niet bekend,
nu droom ik van een borst die mij verwent.