Een teefje ging op vrijersvoeten.
Een onbeschreven blad op amoureus
gebied was zij allang niet meer.

Zij had al zoveel sjans gehad met reuen
waar echt alles op en aan zat, dat zij van
volmaakte types schoon genoeg had.

Een hele reu zou haar op dit moment
te veel zijn; een oor, een oog, of slechts
een slanke poot was al genoeg om
haar zo diep te raken dat haar staart
er opgewonden van begon te kwispelen.

In de liefde zijn het de details die tellen.

Jan van Laar, september 2021