Ik loop met mijn buurman door de stad. De man is blind,
maar ziet nog elke dag de oorlog voor zich, hoewel hij
die slechts uit de verhalen kent. Zijn verbeelding krijgt

de overhand zodra hij daarover gaat vertellen. Hij is dan
gewapend, loopt bij vuurgevechten soms een schotwond
op, verliest geen druppel bloed, staat altijd aan de goede

kant van het geluk en roept commando’s die hij midden
op straat nog onderstreept met de gebaren van een
overwinnaar. Op dat moment toetert een auto hem het

voetpad op, waarna wij samen op een bank proberen te
bekomen van de schrik. De buurman zegt: ‘Wat ik vertelde,

heb ik écht gezien.’ Ik wil hem wel geloven, toch zeg ik: ‘Zelfs
als blinde zie jij nog teveel.’ Dan wandelen we zwijgend verder.

Jan van Laar, oktober 2021