Hier lig ik in mijn uterus, geen
zicht op wat dan ook, in diep contact met haar die ik niet ken,
van wie ik leef

Een uitweg is er niet, nog niet
en waar dan ook naartoe?
Je weet nog niets, da’s pas van later dat er niet is, maar er
zal zijn

Waartoe? Om daar
te vinden, jezelf en mij
En al die anderen, en zo

weer wat te vragen
en dan vergeten
(het vragen, en hen te vergeten)
hen vragen en het te vergeten

Jan de Vlaming, januari 2024