(een niet geheel onschuldig taalspel)

Iemand vroeg iemand de weg,
die het niet wist

Iemand wist het, maar wie?
Men wist het niet,
Niemand behalve die éne,
die het niet gevraagd werd of niets zei

De weg naar de weg kwijt zijn
is als er niet geheel zijn,
niet volledig daar zijn
waar men is of wezen wil;
men mist iets, maar wat?

waar dit toe leidt is:
men weet niet meer waar,
waar men dan wèl is
en begint als het ware te zweven

je zweeft steeds verder weg,
zonder te reizen;
ieder zweeft wel eens en
dan -lijkt het- zweeft iedereen mee
(dat weet een ieder ook)
-geen weg meer weten en
nergens zijn-

‘t kan fijn zijn,

of ‘t kan naar zijn
zo zweven (dat weet iedereen):
‘t gaat óver, voor je het weet, en

opnieuw de weg vraagt,
de weg naar de weg
waar – buiten die éne iemand –
iedereen én niemand echt
weet van heeft

Jan de Vlaming, juli 2023