Alle emotie begrensd door haar huid
woede en agressie
sijpelt door poriën
brandt als een furie
een engel vol liefde gemeen
wat zorgt voor die stroming,
die dans die wij maken
wanhoop en schuld
rust en kalmte
vol liefde vol vuur
met rokken hoog getrokken en benen die zwiepen
de gekte van dagen komt uit je tenen
de glans van bestaan schreeuwt om erkenning
brandt zich een weg door mijn ziel