Dichten

Als ik je schrijf maakt het niet uit
of ik je met leugens dan wel waarheid voed
zo betreed ik je nog blanke speelveld
om er nadrukkelijk mijn zinnen op te zetten

Nu ik je dan eindelijk schrijf
is mijn woord zich bindend aan jouw wit
en van het diepste zwart
je dringt zich aan mij op krioelt je een weg

Wanneer ik je dan echt geschreven heb
je zo dicht op je huid gezeten met mijn vlerk
zijn die witregels gedicht
ik kan opnieuw beginnen

Ingrid Beckering Vinckers