bij het voltooien van een gedicht
voor het Dichtserscafé
opgegeven thema: schermutseling
Er gaat geen dag voorbij
of ‘k moet schermutselen
met het onwillig zelf –-
tot ‘k vind ’t labiele evenwicht
dat mij veroorlooft
in elkaar te knutselen,
in kelder en gewelf,
’t uiteindelijk gedicht.
Nog dreigt ’t gevaar
dat ik het ga verprutselen
en dat ook deze dag
zal eindigen zonder vergezicht.
Toch komt het eind nabij,
al moet ik nog wat frutselen,
want ik zie nog een belutsel dat niet mag,
maar ’t zware werk is wel verricht.