Wat Web nu ziet
bevat je feitelijk niet
Aardse tijden
verdampen in lichtjaren
Inzichten schuiven en
het einde blijft zoek.

Hoe leven ooit aan land kwam,
de zoektocht van kieuwen naar kaken
vraag het me niet!
Hoe zoekers onlangs een
antwoord uit diepgesteente staken
vraag het me niet!

Lichtjaren en landvissen
Hengelen in tijd en ruimte
Verwondering en schoonheid
troosten elk aards perspectief.

Henk van Rossum, januari 2023

1.
De vraag was waar ligt Heeten
Gisteren had ik dat nog wel geweten
Maar vandaag lijkt alles anders
Ik heet nu geloof ik Jan Sanders
En de rest? Dat ben ik ook vergeten.

2.
De grootste godgeleerde van Heerde
Was groots, zegende en oreerde
Volgens het hem van God gegeven plot
Tegen zijn dagelijks moeilijke pot
Had de hemel ook pillen naar hij beweerde.

3.
En wat zoekt de vent er
Hij kijkt, staat zijn tent er
Niet echt het gezochte onderdak
Te rood of toch digitaal ongemak
Er knelt iets in dit Dev enter.

4.
De grote opschepper van de Poggebelt
Stond als altijd van zichzelf versteld
Hij had de grootste en altijd het beste
Maar ook een buurvrouw die hem pestte
Zij vond het maar lullig met hem gesteld.

Henk van Rossum, december 2022

Mijmerend in een late avondzon
kleurt het zon-rood zwart en wit

Zo’n verschil dag en nacht
wie blijft helder, wie vervaagt
wat verkilt, wat blijft warm

Blijf jij speels, raak je droef
blijf je buiten spelen
durf je, mag je, wil je, doe je

Haat je daglicht, min je donker
of toch liever andersom
af en toe of altijd

De zon komt op
de zon gaat onder
waar zijn hier de vraagtekens

Mijmeren in de late avondzon
is soezen met vragen en dromen
de domste goden inmiddels dood
veel ingebeelde selfies leven nog

De zon weg achter de horizon
en ik ? …. kennelijk in slaap gesukkeld.

Henk van Rossum, november 2022

Alles stroomt
alles stroomt als altijd
en in de loop van de tijd
raakt er van alles kwijt.
Het kwam door Anna dat ik keek
in een eigen drooggevallen kreek.
Uit het zinksel van de tijd
kroop boer Bats van de Tempel.
Hij kuierde in alle rust tussen zijn akkers
en zag dat het tijd werd
voor de zicht en de gewichten
van de oude bascule.
De gewogen zakken zaad
moesten naar de Zandbelter molen,
maar eerst kwam de scheerdoos
spiegel, mes en kwast, z’n barbier aan huis.
Fris geschoren kroop hij op de bok
op weg naar z’n geld en z’n slok.

Hein van de Mölle nam de zakken van de gever
en mijn opa bij Mina in het café z’n jenever.

Henk van Rossum, oktober 2022