mist

thuis -en ik wilde eruit
buiten mistte het dicht
maar ik wist
ik ken hier de weg

de mist bleek dikker dan gedacht
en niet goed opgelet
niet goed gekeken
betrad ik onbekend gebied

ik vond er nauwelijks nog een pad
dat deerde niet
want niemand miste mij
en ik alleen mezelf

in een moment met minder mist
liep iemand mij langszij
ik keek op, verrast, verward
kwam waarheid daar voorbij?

een schampere schater was mijn deel
ik ben er niet
je hebt me niet gezien

flarden ontnamen me het zicht
ik struikelde en fluisterde
het is niet echt

maar uit de mist
een stille stem
dat heb ik niet gezegd

terug naar huis
met groeiend besef
dat ik nooit ten volle ken

thuis -in de spiegel
mijn gehavend gezicht
ik keek
ik zag
ik ben

Ger van Diepen, juli 2021