ik had me graag je naam herinnerd
en hoe je mijn naam fluisterde
niet de naam die mijn ouders mij gaven
de naam voor het dagelijks gebruik
maar hoe jij me noemde
mijn naam voor de nacht

ik had graag aan je geur gedacht
niet het opgespoten luchtje uit een fles
maar de geur van huid, de geur uit poriën
waardoor we agressie herkennen
en angst en hartstocht of
alle drie tegelijk

ik had graag je blik onthouden
hoe je keek toen
niet zozeer je gezicht op dat moment
maar het verwijden van je pupillen
en de wisseling van de kleur van je irissen
van licht naar donker en terug

dat had ik allemaal graag geweten
maar ik weet alleen nog
hoe warm het was

Ger van Diepen, augustus 2022