Au revoir

Gereformeerd gevederde vriend
Hoe statig stapte je
In stemmig zwart-wit door het groen
Hoe onverwacht wuft
Staken daar snavel en stelten bij af
Elke winter verdween je
Door mij node gemist
Hoe liefdevol klonk je geklepperde groet
Als je hoog in het blauw de lente deelde
Hoe groot was je trouw aan vrouw en stek

Zo groot, dat toen mijn broer de machinist
Jouw wederhelft, tot zijn groot verdriet,
Onder zijn trein vermorzelde
Jij op die vreselijk droevige plek
Bleef waken en wachten
Waken en wachten
Tot je het leven liet

Ger van Diepen, april 2023